Vietnam en het einde van 9 maanden!

Dag 251: Hoi An (11 juli 2015)
Vanochtend kwamen we na een prima nachtbusrit waar we de hele weg hadden kunnen slapen aan in Hoi An. Lopen ging nog steeds niet helemaal lekker maar gelukkig vonden we een homestay dat meer een hotel was met een goedkope kamer voor drie personen. We moesten even wachten voordat we de kamer in konden dus hadden we eerst ontbeten. Toen was de kamer klaar en nadat we allemaal gedoucht en omgekleed waren gingen we Hoi An verkennen. Hoi An staat bekend om de tailors dus wij hadden ook het plan om was te laten maken. We zaten al meteen bij de tailor naast ons hotel waar Luiza al meteen twee jurkjes liet maken. Na het model, stof en kleur uitgekozen te hebben werd ze opgemeten en zou het de volgende dag klaar zijn. We liepen naar het centrum en gingen ergens lunchen waarna we doorliepen en eigenlijk alle drie verliefd werden op dit plaatsje met mooie Frans koloniale gebouwen dat aan het water lag. Er waren allemaal winkeltjes met mooie leren tassen en andere producten. Ook bij deze winkels kon je elke tas laten zien en dan konden ze deze helemaal voor je maken. Ik zag een mooie leren handtas maar die had ik nog niet gekocht. We liepen verder en een vrouw genaamd Emma zag dat ik moeilijk liep vanwege mijn enkel. Ik moest meteen gaan zitten en ze masseerde er tijgerbalsem op. Zo raakte we aan de praat en gingen we naar haar tailor stand in een groot gebouw. Na veel kijken liet Luiza een rokje maken, Kim een jurkje en ik ook een jurkje. We liepen verder over de markt waar we weer van alles aan opgesloten kippen, rauw vlees en vis en andere dingen zagen. Er was een mooie zonsondergang en we gingen ergens langs het water eten. Het eten was super en we gingen daarna door naar de night market en na een bar waar we gratis shisha kregen. Een stel dat we in de bus ontmoet hadden liep langs en kwam gezellig bij ons zitten en zo werd het een gezellige avond. Alles ging in Hoi An vrij vroeg dicht en teruglopen naar het hotel kon niet vanwege mijn enkel dus besloten we op een motor te gaan zoals de Vietnamezen het ook doen, met ze allen. Zo zaten we dus met ze drieën achterop bij een Vietnamees en kwamen we al lachend veilig in ons hotel aan.

Dag 252: Hoi An (12 juli 2015)
Vandaag was het moment om onze jurkjes te gaan halen. Eerst gingen we naar de tailor naast ons hotel waar Luiza drie jurkjes had laten maken. Ze wilde nog een aantal aanpassingen die nog op dezelfde dag gedaan zouden worden en we later terug moesten komen. Daarna gingen we met gehuurde fietsen naar de andere tailor voor onze andere jurkjes. Kim had een casual zwart wit jurkje en ik een net rood jurkje. Het was echt te merken dat ze op maat gemaakt waren want ze zaten perfect. Mijn slippers waren ook top en ik had toch maar het leren tasje gekocht omdat deze erg mooi was en het thuis zoveel duurder zou zijn. Na de lunch gingen we weer terug naar de eerste tailor en wilde Kim hetzelfde jurkje als Luiza en ik een maxidress. Zo zaten we toch weer even bij de tailor en na alles doorgenomen te hebben gingen we op de fiets naar het strand. We reden eerst naar een strand en reden vervolgens langs de kust naar een ander strand. Het was een mooi fietstochtje en bij aankomst op het strand konden we nog even genieten van het mooie uitzicht en een prachtige zonsondergang. Daarna trakteerden we onszelf op een heerlijk diner met verse vis aan de waterkant. We fietsen terug en aten nog een ijsje waarna we terug naar het hotel gingen. 

Dag 253: Hoi An naar Phon Nha Ke Bang NP (13 juli 2015)
Luiza moest vroeg op omdat ze naar Hue ging dus het was tijd om afscheid te nemen. Even later gingen Kim en ik naar de tailor voor onze jurkjes en na wat inkorten waren ze perfect. Daarna gingen we ergens lunchen en kwam er een man met één been op krukken langs die om een cola vroeg. Ik pakte deze uit de koeling en gaf deze aan hem en hij liep zo weg. We weten nog steeds niet of ik nu medeplichtig was aan diefstal of daar het oké was. We liepen terug naar het hotel en werden opgepikt om met de bus naar Phon Nha Ke Bang NP te gaan. Het was weer zo een fijne sleeperbus en na enige verwarring bij een overstap op Hue kwamen we savonds aan in het national park. De bus stopte perfect precies voor ons hostel en we hadden de kamer voor ons alleen. Het hostel zag er top uit en we konden lekker in de kamer relaxen. 

Dag 254: Phon Nha Ke Bang NP (14 juli 2015)
Vandaag moesten we vroeg op omdat we een tour hadden geboekt. In het national park waarin we ons bevonden loopt een gedeelte van de Ho Chi Minh trail en het park is vol met grotten. Er zijn grotten die pas recent ontdekt zijn en waarschijnlijk zijn er nog veel meer die ontdekt moeten worden wat het een interessant gebied maakt. Ook is de grootste grot ter wereld in dit park. Kennelijk past heel Manhattan met hoogbouw en al in de grot en is er zelfs begroeiing in de grot. Enkel kost het 3000 dollar om erin te komen en zitten de boekingen voor 1,5 jaar al vol. We hadden een leuke groep en gingen naar de Paradise Cave. We konden op een pad een kilometer door de verlichte grot lopen die maar door en door leek te gaan en ook veel verder gaat dan enkel deze kilometer. Ondanks dat het druk was omdat het de nummer 1 toeristenplek voor Vietnamezen is was het een mooie grot met veel treden wat niet ideaal voor mijn enkel was. Na deze grot gingen we ziplinen naar een andere groot, de Dark Cave. Het ziplinen was niet heel bijzonder maar bracht ons naar waar we moesten zijn, de ingang van de grot. We waren in bikini met een helm met lichtje erop en gingen de donkere grot in. We moesten door water en zagen vleermuizen. Uiteindelijk moesten we een modderpad in dat heel glibberig en smal was en we af en toe wegzakte in de modder maar ook geen grip hadden omdat de wanden ook modderig waren. Na wat glibberen en klimmen zaten we al onder de modder en toen kwamen we uit bij een modderbad. Dit was echt te bizar omdat het modder tot best hoog kwam en wanneer we onze benen omhoog deden we op de modder dreven. Het was een bizarre ervaring helemaal toen we al onze lichtjes uitdeden. We liepen via een ander pad weer terug waarna we ons in het water konden schoonmaken en in het donker een stuk moesten zwemmen. Uit de grot gingen we al kanoend terug en kregen we koude biertjes gebracht terwijl we op een vlotje in het water zaten te kijken hoe andere mensen van een hindernisbaan gingen. Toen kwam ik in ene twee Nederlandse meiden tegen die ik al eerder in Laos had ontmoet, heel toevallig! We gingen terug naar het hostel en na een douche aten we in het hostel. Hier kwamen we Luiza weer tegen! Ook kwamen we Lode tegen, een Nederlandse jongen die we in Cambodja hadden ontmoet. Hij vertelde dat Floris ook kwam, die ik in Thailand had ontmoet en ook in Cambodja had gezien. We hadden een gezellige avond met mensen van onze tour en met andere mensen in het hostel. 

Dag 255: Phon Nha Ke Bang NP naar Hanoi (15 juli 2015)
Vandaag konden we wat langer blijven liggen en hadden we een luie dag aan het zwembad. De hele dag lekker in het zwembad gezeten en liggen zonnen en praten. Savonds was het groot feest omdat het hostel twee jaar bestond. Dit hield in, gratis hapjes en gratis bier! Het was super gezellig met live muziek en leuke mensen maar helaas kwam onze bus savonds rond tien uur. Gelukkig konden we een groot gedeelte meemaken en was het erg leuk maar was het echt tijd voor ons om door te gaan naar Hanoi. Luiza besloot ook weer met ons mee te gaan dus we waren weer met ze drieën!

Dag 256: Hanoi naar Sapa (16 juli 2015)
Vandaag kwamen we smorgensvroeg in Hanoi aan en gingen we naar een hostel waar ze gelukkig nog plek voor ons hadden. Na een paar uur bij geslapen te hebben ontmoetten we Isabella, een Duitse meid. We wilden met ze drieën naar Halong Bay de volgende dag en Isabella wilde dit ook dus zo waren we met ze vieren. Echter liepen we tegen het probleem aan dat alle tours vol zaten! De jongen van het hostel was erg aardig en hielp ons perfect. We besloten om dan maar eerst naar Sapa te gaan echter hield dit in dat we weer een nachtbus moesten nemen. Dit kon gelukkig en we hoefden niet voor het hostel te betalen. We boekten de nachtbus en Halong Bay voor wanneer we terug kwamen zodat we zeker de tour konden doen. We gingen ergens lunchen en liepen een beetje rond in het Old Quarter maar deden verder rustig aan en pakten onze spullen weer om met de nachtbus naar Sapa te gaan! We hadden nog wat snacks gekocht en werden naar de opstap plek voor de bus gebracht. Hier stonden ontzettend veel mensen maar uiteindelijk zaten wij na ruim een uur wachten ook op de bus. 

Dag 257: Sapa (17 juli 2015)
We kwamen om 6 uur in Sapa aan en er stonden allemaal kleine vrouwtjes in traditionele kleding om de bus heen. We stapten uit en raakten aan de praat met een aantal van de vrouwen. Ze vertelden over hun homestay en de trekking door Sapa. We besloten om mee te gaan en dit te gaan doen aangezien ik van iedereen had gehoord dat dit de beste manier is. Echter moesten we eerst onze wandelschoenen en jas pakken om onze backpacks af te geven omdat deze met de motor naar het dorpje werd gebracht. We gingen eerst wat ontbijten en daarna begon onze hike. Onze vrouwtjes of eigenlijk meisjes zagen er prachtig en heel anders dan de andere Vietnamezen uit. Ze zijn kleiner waardoor ik zelfs lang leek en ze lijken meer rondere gezichten te hebben. We begonnen Sapa uit te lopen om vervolgens over een modderig pad omhoog te lopen. Zij liepen alles op slippers en renden bijna omhoog terwijl ik met de grootste moeite probeerde bij te benen omdat mijn enkel toch wel pijn deed. Één van de meisjes had een baby op haar rug en ze vertelde dat ze 18 is en en paar maanden ervoor bevallen was van een tweeling. Ze maakten van een soort gras paardjes en hartjes die ze aan ons gaven. We liepen steeds verder en hadden een mooi uitzicht op Sapa en de groene bergen. Onderweg kwamen we andere lokale mensen tegen die ook de klederdracht aan hadden en met volle zware dingen op hun rug op het zelfde pad liepen. We kwamen steeds meer in minder bevolkt gebied waar meer kleine dorpjes waren en velden met maïs. Overal waren de mensen super aardig en begroetten ze ons en lachten ze. De kinderen zwaaiden overal erg enthousiast. Het begon zacht te regenen maar het duurde niet lang of we kwamen bij onze lunch plek aan. Hier waren veel mooie kinderen die ons armbandjes wilde verkopen en enkel één zinnetje konden ' buy one from me'. Dit zinnetje stond op repeat maar uiteindelijk gaven ze op. Wij kregen ons eten niet op en de kinderen aten het graag verder op. Dit betekend niet dat ze het slecht hebben want even later kwam er een grote bak met nasi en die ging in één keer op. Vanaf de lunch plek hadden we al een prachtig uitzicht op de mega grote vallei waar allemaal rijst op plateaus geplant was. Dit zag er prachtig groen uit en het was eigenlijk ongelooflijk mooi. Onderweg zagen we ook veel geiten en waterbuffels maar ook werkende en spelende kinderen. Na vijf uur gewandeld te hebben kwamen we aan in het huis waar we zouden verblijven. Tegen die tijd deed mijn enkel veel pijn dus ik was blij dat we er waren. Het huis was van hout maar eigenlijk best groot. Ze kookten op open vuur in het huis maar het zag er eigenlijk allemaal prima uit. Buiten het huis liepen kippen en varkens en waren kinderen aan het spelen en waren twee omaatjes die erg enthousiast waren. We kregen thee van marihuana planten en het smaakte er ook naar maar het was best lekker. Echter vertelden ze dat er geen werking in zit waar we high van zouden worden. Verder rustig aangedaan en savonds met de meiden onder andere de lekkerste spring rolls ooit gegeten. We waren behoorlijk moe en lagen om half tien al in bed. Kim en ik lagen samen op een klein houten bed zonder matras maar enkel een deken onder ons. 

Dag 258: Sapa (18 juli 2015)
Na een wat mindere nacht omdat ik steeds wakker werd omdat mijn heupen pijn deden en ik dus steeds moest draaien werden we vroeg wakker om te gaan ontbijten. Het ging allemaal rustig aan en we hadden besloten om nog een nacht te blijven en nog een dag te gaan hiken. We begonnen met onze hike denkende dat deze vier uur zal duren maar achteraf bleek het 25 km te zijn wat in totaal 7 uur duurde. We zagen de vele mooie rijstvelden en ik was opnieuw verbaasd over hoe groot en mooi groen de vallei was. Ze vertelden ons dat ze zelf de rijst het hele jaar rond eten en eigenlijk niks van hun eigen land verkocht werd. We zagen ook maïsvelden welke net met de hand geplukt werden waarna de waterbuffels de planten aten. Opnieuw hadden we prachtige uitzichten en zagen we de meest vriendelijke mensen. Ook hier was ik met blond haar en lichte ogen anders want een ander meisje keek me aan en begon te praten tegen ons meisje dus ik vroeg wat ze zei en ze vertelde dat ze zei dat zij ook zo een meisje in hun huis hadden. Het was duidelijk dat de mensen in dit gebied hard werken en zwaar lichamelijk werk doen maar iedereen erg aardig tegen elkaar is. Het begon weer te regenen en uiteindelijk waren we behoorlijk doorweekt maar was het gelukkig niet koud. Ook moesten we al glibberend van modder weggetjes af en was ik blij dat het beter met mijn enkel ging. Onderweg zagen we nog een waterval en gingen we wiebelende bruggetjes over. We waren een paar keer gestopt voor wat drinken en eten en het laatste stuk moesten we wat haasten omdat we voor het donker terug wilden zijn aangezien de modder paden met stenen en rotsen in het donker helemaal niet te doen zou zijn. Het laatste stuk was erg stijl en de kuiten waren aan het branden maar dan zagen we weer oude vrouwtjes dit lopen met een mand aan maïskolven op hun rug en dan stond ik toch weer versteld. Isabella vroeg of ze de mand mocht op doen en zo liep ze een stuk met de zware mand op haar rug. Alles ging goed totdat ze weggleed en haar evenwicht verloor waardoor ze onderuit ging en de maïskolven dus opgeraapt moesten worden. Uiteindelijk kwamen we weer heelhuids terug en waren de andere meiden al aan het koken. We aten weer met ze allen en de meiden vertelden dat enkel vrouwen hier wat Engels spraken en dit leerden van de toeristen. Om deze reden doen enkel vrouwen de tours. De redenatie die zij hiervoor hadden was dat de mannen verlegen waren. We praatten ook over de Vietnam oorlog en wat hun mening over Amerika en Amerikanen waren. Dit bleek niet positief te zijn en ze vonden Amerikaanse toeristen maar gierig. Luiza was de nacht ervoor erg gestoken door muggen en savonds bereidden de meiden van verschillende planten een brouwsel dat op de muggenbeten gesmeerd werd en moest opdrogen. Het zag er nogal ranzig uit maar het was erg aardig. Daarna gingen we voor een tweede nacht op het harde bed.

Dag 259: Sapa naar Hanoi (19 juli 2015)
Vandaag gingen we na het ontbijt weer lopen. Echter was op de heenweg onze backpacks gebracht en moesten we deze nu zelf tillen na het andere huis in het dorpje. Dit was weer een hele onderneming aangezien mijn backpack wat zwaarder met souvenirs was geworden en het modderpad met rotsen een uitdaging was. Al met al hadden we het overleefd en kwamen we in het andere huis aan. Daarna begon onze hike. We kwamen nog een oud vrouwtje tegen die me arm pakte en wat tegen me zei in haar taal. Ik denk dat het weer over mijn haar ging. In ieder geval was ze erg lief en moesten we samen erg lachen. De hike was nog steeds prachtig maar het begon al snel keihard te plenzen waardoor we zeiknat waren. Uiteindelijk werden we met de motor opgehaald en gingen we elk bij een motor achterop. Het ritje terug naar Sapa had zeker 5 jaar van mijn leven gekost want de wegen waren zo eng met grote losse stenen en kuilen. Eenmaal terug in Sapa regende het nog steeds dus zaten we de rest van de middag ergens binnen. Savonds aten we ergens wat en toen gingen we met de taxi naar het busstation om weer in de nachtbus naar Hanoi te gaan. 

Dag 260: Hanoi (20 juli 2015)
We kwamen smorgensvroeg om 6 uur aan en waren aan het uitvinden hoe we naar het hostel moeten gaan toen Isabella bijna beroofd werd. Ze stond met taxi chauffeurs te praten en had haar tas open en één van de mannen kwam erg dichtbij praten en had zijn hand al bijna in haar tas. Gelukkig had ze het op tijd door dus ze begon te schreeuwen tegen hem en we zijn zo snel mogelijk weg gegaan. Het bleek dat we naar het hostel konden lopen en we konden meteen onze kamer en bed in. Na wat uren geslapen te hebben hadden we het plan om wat van Hanoi te zien echter faalden we hier weer gruwelijk in omdat we zo moe waren. Het werd een lui dagje in het Old Quarter en savonds gingen we ergens eten en een biertje drinken. 

Dag 261: Hanoi naar Halong Bay (21 juli 2015)
Vandaag werden we vroeg opgehaald om met de bus naar Halong Bay te gaan. We hadden weer een leuke groep en onderweg we kwamen aan bij een mooie boot waarop we Halong Bay gingen verkennen. De lijmsteen eilandjes waren prachtig om te zien en de boot was perfect. We hadden een mooie kamer een konden zonnen op het dek. We kregen een geweldige lunch aan boord en gingen lekker zonnen om nog de laatste kleur mee te pakken. Het uitzicht veranderde steeds en was prachtig met kleine vissersbootjes en de groene eilanden. We kwamen aan bij een grot waar we te voet in gingen. Phong Nha NP had ons een beetje verwend qua grotten maar deze grot was ook mooi. Het grappige was dat de gids vertelde over wat we zogenaamd allemaal in de rotsen konden zien. Na de grot gingen we kajakken wat echt super was. Kim en ik gingen in één kajak en we gingen een grot in welke leidde tot een waanzinnig mooie baai waar grote boten niet konden komen een het dus zo vredig en stil was totdat onze kajak geramd werd door Luiza en Isabella. Deze aanval hadden we ze betaald gezet door de tegenaanval in te zetten en ze nat te maken. Het verdere kajakken verliep vredig en was erg mooi. We zagen nog een mega grote kwal en grote roofvogels en genoten verder van de rust. Savonds zaten we met cocktails op het dek en kregen we weer heerlijk eten. Daarna begon Kong, die achter de bar werkte, met allemaal trucjes die erg grappig waren ook omdat hij zo enthousiast was. Toen was met tijd voor serieuze zaken, karaoke. Met ze allen weer te veel slechte liedjes gezongen en erg gelachen. 

Dag 262: Halong Bay naar Cat Ba eiland (22 juli 2015)
We moesten vroeg op en gingen na het ontbijt naar een eiland waar we met de trap omhoog liepen naar een mooi uitzichtpunt over Halong Bay. Daarna konden we nog even zonnen op de boot en gingen we naar Cat Ba eiland. We gingen in het national park op het eiland een twee uur durende wandeling doen die ook naar een uitkijkpunt ging. Na helemaal kapot te gaan tijdens de wandeling omdat het zo hoog was werd het beloond met een mooi uitzicht. We gingen daarna naar een hotel waar we lunch kregen en een mooie kamer hadden. Daarna gingen we met de boot naar Monkey eiland. Onderweg zagen we een vissersdorpje op het water wat toch een apart leven moet zijn. We kwamen op heer eiland aan en konden daar lekker zonnen en de zee in. Zoals de naam al aangeeft waren er ook apen op het eiland die we vanaf het strand konden zien. Toen we weer terug naar de boot moesten zag ik weer de twee Nederlandse meiden die ik al meerdere keren tegen was gekomen dus dat was weer erg grappig. Eenmaal terug op de boot gingen we terug naar het andere eiland en kregen we savonds een diner in het hotel. Daarna gingen Kim en ik nog een rondje lopen en ergens een ijsje eten om daarna nog even in het hotel rustig aan te doen. 

Dag 263: Cat Ba eiland naar Hanoi (23 juli 2015)
Vandaag gingen we na het ontbijt weer op de boot om terug naar land te gaan. We konden nog even van Halong Bay genieten en kregen nog een mooie lunch aan boord. Terug aan land gingen we met de bus weer naar Hanoi toe. Halong Bay was absoluut prachtig en we waren blij dat we het allemaal konden doen. We kwamen in de namiddag weer aan bij het hostel en moesten daarvoor afscheid nemen van Luiza aangezien ze meteen door naar Laos ging. Met ze drieën gingen we savonds bij een Indiaas restaurant eten wat echt heerlijk was. Daarna dronken we nog een cocktail in een kroeg en was het een leuk avondje waar een paar kerels een vrijgezellenfeest hadden een compleet uit hun dak gingen. 

Dag 264: Hanoi naar Bangkok (24 juli 2015)
Vandaag werden we om 6 uur met de taxi opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Hier moest ik afscheid van Kim nemen omdat ze naar huis vloog en ik met Isabella naar Bangkok vloog. De vlucht was kort en we kwamen smiddags bij ons hostel in Bangkok aan. Ik had hier al eerder geslapen en het voelde raar om weer terug te zijn. We hadden een luie middag en gingen savonds met twee jongens van het hostel naar de uitgaansstraat Koh San road. De straat was absoluut gekkenhuis en het was erg gezellig. Toevallig kwam ik weer de twee Nederlandse meiden tegen die net in Bangkok aan waren gekomen. 

Dag 265: Bangkok (25 juli 2015)
Vandaag met Isabella door Bangkok gelopen. Bangkok blijft een drukke maar geweldige stad. Savonds gingen we met Josh een Amerikaan, naar China town waar we heerlijk streetfood aten. Daarna gingen we weer naar Koh San road voor mijn laatste avond in Bangkok! Het was opnieuw een gekkenhuis en ik had afgesproken om Reinier, een Nederlandse jongen die we in Saigon hadden ontmoet, ook te treffen. We hadden een gezellig groepje en het werd een geslaagde laatste avond in Bangkok. 

Dag 266: Bangkok naar HUIS! (26/27 juli 2015)
Vandaag uitgeslapen en daarna met Isabella naar de grootse weekend markt op de wereld gegaan. Met de skytrain gingen we op pad en eenmaal aangekomen bij de markt bleek deze echt gigantisch te zijn. We waren allemaal stands langs gegaan en hadden eigenlijk nog maar een klein gedeelte gezien maar waren al uren bezig. Uiteindelijk hadden we het wel gezien en gingen we terug. Ik ben toen maar ergens gaan zitten om mijn dagboek bij te werken en te wachten om naar het vliegveld te gaan om na 9 maanden naar huis te gaan!!!

Eerst nog even een reflectie over reizen in Azië. Wat ga ik missen:
- streetfood: overal staan kraampjes met van alles en nog wat. Dit geeft af en toe wat rare beelden wanneer er bijvoorbeeld een varkenskop je aanstaart.
- andere talen, cultuur, geschiedenis: helemaal omdat ik eerst naar Nieuw Zeeland en Australië ben geweest en ik dit in deze landen miste waardeerde ik het nog meer om dit in Azië wel allemaal te hebben. 
- gekkigheid: je kan het zo gek niet verzinnen of het is mogelijk. In het begin stond ik versteld maar na een tijdje dacht ik alleen nog maar 'alles is hier mogelijk'.
- vriendelijke mensen: de mensen zijn zo aardig. Ze willen over het algemeen graag helpen en zijn goedlachs en extreem beleefd. 
- goedkoop: alles is goedkoop!!!
- zwerfhonden: in het begin werd ik gewaarschuwd maar algemeen vond ik de honden er goed uitzien en waren ze erg lief. Enkel in Vietnam waren de honden erg bang voor mensen dus ik denk dat ze daar slecht behandeld worden. 

Wat ik niet ga missen:
- Hurk toiletten: op zo veel plekken waren geen westerse toiletten. Ze zijn niet zo erg maar af en toe is een normaal toilet toch wel fijner!
- tuktuk tuktuk!: het geschreeuw en gedring van mensen die je in een tuktuk willen krijgen of wat willen verkopen. 
- afdingen: deze is dubbel. In het begin vond ik het niks maar nu vind ik het leuk! Echter gewoon de prijs weten zonder het idee te hebben om afgezet te worden is ook fijn.
- rijst en noodles: er is een max aan wat ik aan rijst en noodles kan eten!

Tot slot heb ik er nu 9 maanden opzitten en wat een geweldige tijd heb ik gehad! Het gevoel van ultieme vrijheid en kunnen gaan waar je maar wilt was heerlijk. Ik heb zo veel mooie plekken gezien en gave en rare dingen meegemaakt met geweldige mensen van over de hele wereld. Totale onafhankelijkheid en inzien dat alleen reizen zo makkelijk is en ik eigenlijk nooit alleen was en kan opschieten met werkelijk iedereen maakt niet uit in welke 'categorie' we deze normaal zouden plaatsen. Het was zeker de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt. Op naar de volgende reis die waarschijnlijk niet 9 maanden zal zijn!