Eerste update vanuit Nieuw Zeeland!

Hoi allemaal! 

Hier vanuit Nieuw Zeeland gaat alles goed! Hierbij een verslag per dag. Misschien veel maar dan haak je maar af :p

Dag 1: vertrek (3 nov 2014)
Vandaag ben ik vertrokken van Schiphol naar Bangkok. De vlucht vertrok om 13.20. Eerst was er nog een afscheid van een heel uitzwaai comité maar na een klein traantje en veel knuffels en zwaaien ging ik toch echt achter de poortjes! De realisatie dat ik heel veel mensen een tijd niet ging zien kwam pas in het vliegtuig. In het vliegtuig zat ik goed maar heb helaas niet goed kunnen slapen dus maar filmpjes gekeken en met me ogen dicht naar muziek geluisterd.

Dag 2: aankomst Bangkok (4 nov 2014)
Om 6.30 was de aankomst in Bangkok. Na de douane naar de bagageband waar me backpack al lag. Eenmaal naar buiten gelopen zag ik in de ontvangsthal al gauw mijn naam op een bordje alleen stond er niemand bij. Een vriendelijke Thaise dame heeft even gebeld en toen stond in ene een klein mannetje voor me neus. We moesten nog wachten op een ander persoon maar deze is nooit op komen dagen dus zo werd ik alleen naar het guesthouse gebracht. Dit was wel erg  fijn omdat ik het guesthouse vast gemist had als ik zelf had moeten uit vogelen hoe ik er naar toe had moeten gaan. het guesthouse ziet er keurig en schoon uit. Ik kwam er wel achter dat de shampoo het in mijn tas had begeven dus ik kon meteen schoonmaken, de schade viel gelukkig mee. Na een korte intro van een meneer in het hostel, die vertelde waar je op moet letten in Thailand qua oplichters, ben ik rond het hostel gaan lopen. De ligging is best prima (rustig achter een lange drukke straat) en ben over een aantal marktjes gelopen, wat gegeten en water gaan halen. Ik ondervond meteen waarvoor ik gewaarschuwd was, namelijk dat je constant aangesproken wordt door iemand die wat van je wil. Daarna even gaan rusten in het hostel. Toen kwam Crystal, een chinees meisje met wie ik heb gestudeerd in Lund maar die nu in Bangkok werkt, me ophalen en zijn we met de skytrain naar een street food market gegaan. Daar kwam ook een van haar vriendinnen en samen hebben ze deed tafel vol gezet met allemaal Thais eten. Was lekker maar meeste is voor mij te pittig. Toen zijn crystal en ik elk bij een scooter achterop gegaan (heel avontuur door de stad zo gaan door al dat verkeer) naar een kroeg genaamd de iron fairies. Dit was een kroeg in een mysterieus thema, de kroeg was donker met potjes waarin fairy dust zou zitten en ijzere poppetjes die fairies waren. Hier hebben we een cocktail gedronken waarna we met een taxi naar een Deens biercafe zijn gegaan waar andere vrienden van crystal zaten. Na één biertje sloeg dan toch bij me de jetlag in dus ben ik met een taxi naar het guesthouse gegaan om meteen als een blok in slaap te vallen.

Dag 3: Wat Phra Kaew & Grand Palace, Khoa San Road, Chinatown, Lebua Skybar (5 nov 2014)
Vandaag was het plan om vroeg op te staan maar ivm de jetlag is dit niet gelukt. Na wat hebben uitgeslapen raakte ik aan de praat met Linde, een Nederlands meisje, en Rainer, een Oostenrijkse jongen. We zijn toen met ze drieën met de watertaxi naar Wat Phra Kaew & Grand Palace gegaan. Eerst probeerde een dame bij de watertaxis ons nog op te lichten en ons op de toeristen boot te krijgen maar na aandringen en herhalen dat we met de normale watertaxi wilde gaan konden we eindelijk kaartjes kopen. In de rivier ligt allemaal troep van  bomen en afval maar het stinkt niet aangezien deze hard stroomt. Een man van de watertaxi geeft met een schel fluitje verschillende signalen aan de kapitein zodat deze de taxi goed kan plaatsen aan de kant. Vanaf het water krijg je weer een heel ander beeld van de stad en zie je een afwisseling van nieuwe hoogbouw en half in elkaar gezette laagbouw. Ook hangen alle kabels in de lucht en is het een wonder dat er geen brand uitbreekt. Ook met het drukke verkeer is het wonderbaarlijk dat er geen ongelukken gebeuren, blijkt toch en georganiseerde chaos te zijn. Op de boot hebben we nog een ander Oostenrijks meisje, Christina, ontmoet die ook op weg naar de tempel was en dus is aangehaakt bij ons. Aangekomen bij onze stop zijn we van de taxi afgegaan en naar Wat Phra Kaew & Grand Palace gaan lopen. De kleding regels zijn streng en er staan 2 mensen dan ook hard schreeuwend mensen weg te sturen als het niet voldoet, wat logisch is aangezien dit voor de velen boeddhistische Thaien een belangrijke plek is. Kleding regels zijn; knieën bedekken, geen blote schouders maar slippers gedogen ze nog. Rainer kwam er niet in dus ben ik met de 2 meiden naar binnen gegaan. Met alles bedekt was het ongelofelijk heet maar het is het zeker waard. Het complex is groot, kleurrijke en veel gouden gebouwen met veel detail en op de muren gedetailleerde, mooie schilderingen. Ook staat in één van deze gebouwen een heilige boeddha waar je dan ook veel thaien op de knieën voor ziet zitten en absoluut geen foto van gemaakt mag worden. Ook zijn er verschillende beelden. Thaien mogen gratis naar binnen en wat opviel is dat ook al is het een  toeristische plek ze er veel zijn. Na Wat Phra Kaew & Grand Palace zijn we naar DE toeristen straat gegaan Khoa San Road. Hier zijn veel barretjes, verkoop kramen en hostels. Het was leuk om het even gezien te hebben maar ik ben blij dat ik daar niet in een hostel zit aangezien het een beetje de Bangkokse Costa del sol is. Toen ben ik alleen naar Chinatown geweest om daar wat rond te lopen. Ik liep langs een aantal mannen die met een touwtje aan het vissen waren en die me trots de vangsten van de dag lieten zien door ze uit en zak te halen en neer te leggen op straat. Na ze bedankt te hebben ben ik verder gaan verdwalen door Chinatown om vervolgens echt verdwaald te zijn en al vragend me weg terug naar een watertaxi punt te zoeken. De mensen zijn hier gelukkig erg aardig en behulpzaam. Ik vroeg de weg aan een dame die mee leidde door een complex waar allemaal monniken wonen die hier is oranje doeken gekleed gaan. Deze monniken zie je door de hele stad en krijgen veel respect doordat mensen de handen tegen elkaar doen en knikken en lachen. En als vrouw zijnde mag je niet naast een monnik zitten. Na aan nog iemand de weg te vragen ben ik via achteraf doorgangen waar ik in elkaar geflanste huisjes zag eindelijk bij de watertaxi aangekomen. Het was al aan het schemeren dus ik had één van de laatste watertaxis die dus ook propvol zat. Even wat gaan eten en naar het guesthouse gegaan om te douchen en op te knappen aangezien ik met Linde en Christina had afgesproken om naar Lebua Skybar te gaan. Dit is de hoogste Skybar in Bangkok op de 64e verdieping en er is een strikte dresscode voor. De Skybar is ook bekend omdat de hangover 2 hier gefilmd is. De bar en het uitzicht over de hele stad is ongelofelijk mooi en dan zie je pas ook echt hoe gigantisch groot Bangkok is. Na en te duur drankje hebben we nog in het guesthouse met andere mensen uit het guesthouse een drankje gedaan.

Dag 4: inpakken en wegwezen uit Bangkok! (6 nov 2014)
Na de backpack weer hebben ingepakt en een ontbijt en even skypen met thuis ben ik met de taxi naar het vliegveld gegaan want de reis naar Nieuw Zeeland begint! Vanaf Bangkok vloog ik eerst 3,5 uur naar Taipei, Taiwan om daar een overstap te hebben van 5 kwartier om in te stappen naar het vliegtuig naar Auckland, Nieuw Zeeland met een tussenstop om te tanken in Brisbane, Australië wat in totaal ongeveer 13 uur is. Toen kwam ik rond 7 uur Savonds aan in Auckland, na alle checks en het oppikken van mijn backpack (gelukkig aangekomen na alle overstappen), met de bus richting hostel gegaan. In de bus ontmoette ik Zoë uit Wellington, Nieuw Zeeland met wie ik nummers heb uitgewisseld om wanneer ik in Wellington ben wat te gaan drinken. Het hostel is midden in de stad en mijn kamergenoten zijn wel ok naast een vage nerdie Duitser en een chinees meisje die haar voortanden mist en 9 maanden in Auckland is om dit te laten herstellen. 

Dag 5: Auckland (7/8 nov 2014)
Na een goede nacht slapen ben ik met 2 Duitse jongens (Felix en Stephan) uit mijn kamer naar Mount eden gewandeld. Via Albert Park en Auckland Domain (ook een park) en de mooie winter gardens, met allemaal bloemen, planten en varens, kwamen we eindelijk aan bij Mount eden. Dit is een heuvel die we opgelopen zijn om vanaf daar een mooi uitzicht over heel Auckland te hebben. Auckland heeft enkel in het centrum wat hoogbouw maar verder is alles laagbouw hierdoor is er een mooi uitzicht over het groene Auckland en de eilanden bij Auckland. Omdat alles gecentreerd is in het centrum voelt Auckland ook heel klein aan. Niet alleen dit is een wereld van verschil vergeleken met Bangkok maar ook de temperatuur. Waar ik in Bangkok het nog snikheet had in korte broek en shirtje is het hier nodig om een lange broek aan te doen en is een jasje met de koude wind ook zo nu en dan nodig. Na Mount eden ben ik met nog maar 1 Duitser (Felix) teruggegaan naar naar het centrum via een ander park naar de haven. Hier lagen een aantal mooie zeilboten en was het heerlijk in het zonnetje zitten. Vervolgens ben ik naar de supermarkt gegaan en gaan kijken waar ik morgen vroeg op de bus moet opstappen om mijn reis door Nieuw Zeeland te beginnen. Vanavond op tijd naar bed vanwege de vroege reis en een halve jetlag die ik nog voel.

Dag 6: Auckland via Bridal Veil Falls naar Raglan (9 nov 2014)
Vandaag om half 8 verzameld op het vertrek punt waar de straybus van zou gaan vertrekken. Dit punt was gelukkig maar 20 meter van het hostel vandaan dus daar aangekomen zaten al een aantal mensen ook te wachten en al snel kwam het busje met onze gids genaamd 'Lolly' eraan en na naar nog een ander pickup punt waren we compleet en gingen we op weg naar Raglan. In de bus zitten leuke mensen van overal vandaan (Amerika, irritante kerel. Engelsen, die wel leuk zijn. Andere Nederlanders die ook leuk zijn. 2 stille Finnen en nog meisjes uit Canada, Duitsland, België) dit groepje zal echter veranderen omdat stray een hopon hopoff bus is. Onderweg zijn we nog even gestopt bij een supermarkt voor boodschappen waarna we verder gingen. We zijn uitgestapt bij een pad die we afgelopen zijn naar een prachtige waterval genaamd de Bridal Veil Falls. Vervolgens zijn we door gereden naar Raglan, een klein surfdorpje waar de sfeer heel ontspannen is. We zijn eerst in het dorpje zelf uitgestapt waar ik met een groepje aan het water heb gezeten. Daarna zijn we doorgereden naar ons hostel dat een beetje uit het dorpje ligt en mooi gelegen is op een heuvel in een tropisch bos met uitzicht op het water. De kamers en alle voorzieningen zijn super en na de spullen in de kamer te hebben gelegd zijn er naar het strand gegaan waar ik gewoon in bikini kon liggen. Na een heerlijke middag op het strand zijn we door Lolly met het busje naar het hostel gebracht waar we een avond picknick op een uitkijkpunt hadden met een uitzicht op een ondergaande zon. Toen nog een paar potjes gerummikupt met 2 Nederlanders waarna de avondwacht van het hostel ons de gloeiwormen op het pad heeft laten zien. Gloeiwormen zitten op vochtige plaatsen en geven groen licht af wat het en magisch plaatje maakt. Deze gloeiwormen waren nog maar een korte opwarming voor de volgende dag in de waitomo caves.

Dag 7: Raglan via Waitomo caves naar Mourea (10 nov 2014)
Na Raglan zijn we naar Waitomo caves gegaan, welke bekend staat om de gloeiwormen. De gids heeft ons via een mooie weg, wat meer een pad was, met de auto naar de grotten gereden. We zijn 2 grotten in geweest. In de eerste grot heeft hij ons verteld over de geschiedenis van de grotten en hebben we en aantal gloeiwormen gezien. In de grot waren veel stalagmieten en stalagtieten en was er een vogeltje door een opening in de grot gevallen die de gooide heeft gered. Vanuit de eerste grot zijn we naar een plekje gelopen en heeft de gids verteld dat david attenborough 10 jaar geleden bij de grotten is geweest om er een documentaire van te maken en dat hij en zijn vrouw de grotten beheren. We zijn toen naar de 2e grot gelopen waar allemaal gloeiwormen waren. Gloeiwormen zijn eigenlijk larven die licht geven omdat ze zo voedsel aan trekken. We zijn er eerst een stuk doorheen gelopen waarna we in een bootje zijn gestapt om in het donker door de grot te gaan. Dit was geweldig en echt prachtig. Het is alsof er allemaal sterren boven en om je heen zijn en alles om je heen is zo stil dat het een hele mooie ervaring is. Na de grotten zijn we doorgereden naar nog 2 watervallen. Een meisje van de maorifamilie waar we vanavond slapen vertelde ons over hoe de vroegere Maori sommige planten gebruikte voor bijvoorbeeld medicijnen. Ook vertelde ze dat de vroegere Maori leider zijn vrouw en kinderen verborgen hield in een grot achter een van de watervallen. Daarna zijn we naar de gebouwen van de Maori familie gegaan. Hier was er en soort welkomstceremonie waarbij iedereen met zijn neus andermans neus twee keer moest aanraken. Met ze allen gegeten waarna de familie verhalen vertelde over hun familie en gebruiken. Ze hebben hun eigen liederen gezongen en traditionele dansen met stokjes en de poi (een touw met daaraan een bal) gedaan en uiteraard ook de haka. Wij vrouwen hebben daarna een dansje met de poi geleerd wat nog verraderlijk moeilijk was en de mannen hebben de haka geleerd. Deze dansen hebben we daarna voor elkaar moeten doen. Bij mij ging alles goed totdat ik mijn poi wegschoot, erg typisch weer. De mannen waren in ieder geval wel heel goed in de haka. Daarna met ze allen geslapen in de soort van tempel van de Maori familie.

Dag 8: Mourea via Rotorua naar Lake Aniwhenua (11 nov 2014)
Van Mourea zijn we naar Rotorua gereden welke bekend staat vanwege de vele geothermische activiteiten. Er is een mooi park aangelegd waar uit verschillende plekken rook vandaan komt en je grote kuilen ziet waarin water of modder zit dat borrelt of kookt. Dit zorgt ervoor dat de hele stad ook stinkt naar rotte eieren vanwege de zwavel. We hebben onze voeten in een bad kunnen doen met water van een van deze kuilen gemengd met koud water. Vervolgens van het park naar een mooi meer gelopen en dan zie je dat er in het hele stadje wel iets te merken is van de geothermische activiteiten en er rook tussen de stoeptegels vandaan komt en het water in sommige putten kookt. Toen zijn we naar de grootste poel borrelend modder gegaan wat best bizar is omdat af en toe het modder een meter de lucht in wordt geschoten. Verder op de route een kerel opgepikt die ons een waterval heeft laten zien en alles over alen heeft verteld omdat zijn stam bekend staat vanwege het vissen op alen. Hij heeft ons ook oude muurschilderingen laten zien en verteld dat het gebied om Lake Aniwhenua het grootste door de mens gemaakte bos is dat in bezit is van een Amerikaanse conglomeratie en steeds gedeeltelijk gekapt wordt en weer opgebouwd wordt voor houtexport naar Australië en China. We zijn door en groot deel gereden en het is echt onwijs groot. Daarna zijn we naar zijn hostel gereden welke prachtig gelegen is aan een meer met allemaal bos er om heen. Hij heeft ook verschillende dieren oa een varken dat los rondloopt en het heerlijk vind om aangehaald te worden. Met een aantal mensen heb ik een poging gedaan om in een oud bootje het meer op te gaan maar dat is gigantisch gefaald. We hebben er goed gegeten en gezongen voor Christina, een meisje van de bus, waarvan ze helemaal moest huilen. 

Dag 9: Lake Aniwhenua via taupo to Whakahoro (blue duck station) (12 nov 2014)
Vandaag zijn we met de eigenaren van het hostel naar een lokale school gegaan. Het dorpje is vrij armoedig omdat de houtkap steeds meer geautomatiseerd is en er banen verdwijnen. De hostel eigenaren doen heel veel in de gemeente om de situatie te verbeteren. We zijn naar een klaslokaal gegaan waar de kinderen en liedje zongen en de jongens een haka deden. Dit was best pittig om te zien, al die kleine binkies heel fanatiek. Vervolgens hebben we allemaal in een kring gezeten en moest iedereen inclusief wij ons voorstellen in het Maori. Wij moesten ook aanwijzen op en kaart waar we vandaan kwamen en iets over dat land vertellen. Alle kinderen vonden dit erg leuk. Daarna hebben we meer één op één met de kinderen gepraat die erg enthousiast waren. Na de school zijn we naar de prachtige Huka falls geweest. Dit is tot nu toe de mooiste waterval geweest die ik ooit heb gezien. Het water is afkomstig van Lake Taupo en vult 5 olympische baden in een minuut. We zijn toen naar Taupo gegaan waar dus ook Lake Taupo is. Dit meer is zo groot als Singapore. Toen zoon weer naar Whakahoro gereden van de weg af via een lang grindweggetje. De route is prachtig door allemaal bergen en natuurgebied heen en omdat het hier nu lente is zijn er overal ook veel kalfjes en lammetjes. De kamers zijn een kilometer lopen van de receptie maar liggen heel mooi midden in de natuur. Na met ze allen gegeten te hebben zijn we aan een kampvuur gaan zitten en hebben we spelletjes gespeeld. We zijn later naar binnen verhuist naar de avond was nog tot laat gezellig met spelletjes en liedjes.
 

Dag 10: Whakahoro (blue duck station) (13 nov 2014)
Vandaag een dag waarop we niet reizen en dus kunnen doen wat we willen. Ik heb samen met Maud en Julia, twee  Nederlandse meiden die het afgelopen half jaar in Brisbane hebben gestudeerd, gewandeld naar een waterval. Bij deze waterval kon je heel dichtbij de rand staan. Toen we weer omhoog klommen kwamen we mensen van onze bus tegen die gingen paardrijden en die vertelde ons dat ze de weinig voorkomende blue duck hadden gezien. Deze heeft en meisje dat daar werkt ons aanwezen. En eigenlijk is het zoals de naam al zegt een eend maar met een blauwe gloed. Deze is net zoals de kiwi slecht in het zichzelf beschermen tegen dieren dit komt eigenlijk omdat er vroeger geen roofdieren waren en er dus geen noodzaak was om te evolueren. We zijn doorgelopen naar een picknick tafel die stond bij wat vroeger een winkel was. Heel raar omdat het echt in the middle of nowhere is maar daar kwam vroeger iedereen in de omgeving naar toe om post op te halen, boodschappen te doen en met elkaar te praten en drinken wat heeft geleid tot heel wat doden omdat op de weg terug naar huis mensen wel is vielen van een kloof. Even later kwamen de mensen van het paardrijden er ook aan met een kerel met 2 honden. De 2 honden zijn getraind voor het verzamelen van de schapen waar hier ook echt overal nodig is omdat de afstanden groot zijn en het land afwisselt van hoog naar laag. Hij liet zien hoe de honden dat doen wat erg gaaf was. De ene hond luistert naar fluit signalen en de andere luistert ook naar woord commando's. Vervolgens hebben we nog de mako mako wandeltocht gelopen helemaal omhoog de berg op. Echter omdat het geregent had was het behoorlijk blubberig wat dus moeilijk lopen was vanwege uitglijgevaar. Eenmaal boven aangekomen begon het te hagelen/regenen maar het uitzicht was nog steeds prachtig. Naar beneden lopen was het nog modderiger maar we zijn gelukkig niet uitgegleden. In totaal iets van 4 uur gelopen. Terug bij de kamers aangekomen meteen naar de douche gegaan totdat ik iets achter mee hoorde wat en van de honden bleek te zijn die nog wat meer geaaid wilde worden. De rest van de middag en avond rustig aan gedaan samen gekookt en spelletjes gespeeld. Er waren ook mensen wezen jagen die hadden een geit geschoten en kregen het vlees. Dit hebben ze bereid en hebben we allemaal wat van gegeten. Ook kregen we het goede nieuws dat de Tongariro Alpine Crossing morgen doorgaat. Dit was nog onzeker omdat het op de vulkanen had gesneeuwd en het weer nog onzeker was.

Dag 11: Whakahoro naar Tongariro Alpine Crossing (14 nov 2014)
Na een slechte nacht omdat ik behoorlijk verkouden aan het worden ben en dus maar en paar uur kon slapen moesten we alweer vroeg op om de bekende Tongariro Alpine Crossing te gaan doen. Dit is de meest bekende en mooiste eendaagse hike in Nieuw Zeeland en behoort tot de top 10 in de wereld. Het was allemaal nog onzeker qua het weer maar we mogen de tocht doen mits we goede kleding hebben en allemaal samen blijven. Ik had enkel nog handschoenen nodig die ik daar kon huren, verder had ik genoeg lagen en goed materiaal. We zijn door een ander busje naar het begin van de tocht gebracht waarna we zijn begonnen aan de toen nog leuke tocht. Echter vanwege de zware weersomstandigheden (koud, veel wind, veel wolken waardoor er weinig te zien is en sneeuw), weinig slaap en een behoorlijke verkoudheid waardoor ik al weinig lucht had werd het de eerste 10 km van 19,5 km in totaal echt een pure hel. De tocht gaat over 2 vulkanen heen waarvan één bekend is omdat deze als Mount Doom in Lord Of The Rings is gebruikt. Ik heb in het begin nog lopen vloeken en gezworen dat ik nooit meer de films ga kijken maar na en tijdje had ik ook daar geen energie meer voor. Het begin van de tocht is gemakkelijk en mooi maar dan zie je en bord waarop de vraag staat of je er echt klaar voor bent. Op dat moment denk je nog 'natuurlijk ben ik er klaar voor!'. Maar dan begint de lange klim omhoog via besneeuwde trappen en hellingen. Wanneer je denkt er bijna te zijn ben je er nog steeds niet en het wordt echt een fysieke en mentale uitputtingsslag. In de klim omhoog hebben wij door de wolken ook niet en uitzicht gehad dus er is op dat moment om geen beloning. Op het hoogste punt was de wind zo sterk dat ik mee best moest doen om goed vooruit te komen en vanwege de kou gingen vooral me vingertoppen pijn doen. Echter eenmaal over de piek heen gekomen is het het echt alles waard. De lucht klaarde op en we zagen de prachtige helder blauwe meren. Naar de meren toe begint de daling en bij de meteen hebben we geluncht. Dit was adembenemend. Verder is de tocht meer dalen en weer klimmen en zien we prachtige uitzichten en ook stoom uit de vulkanen komen. De daling van de vulkaan gaat uiteindelijk over in een daling door een bos waar ook geen eind aan lijkt te komen maar wat ook erg mooi is. Eindelijk komen we aan bij de parkeerplek waar we weer zijn opgehaald en we een overwinningsbiertje kregen. Aangekomen in het hostel ben ik met een groepje gaan eten en ben ik gaan douchen om meteen me bed in te duiken.

Dag 12: Tongariro Alpine Crossing naar Wellington (15 nov 2014)
Vandaag zijn we naar Wellington gereden. Daar aangekomen de was gedaan en klaar gemaakt voor de rugbywedstrijd Australië vs Nieuw Zeeland. We zijn met de groep gaan eten aangezien avondeten hier inclusief is en lolly onze bus chauffeur had schmink mee. De jongens hadden op hun borst elk een letter wat leidde tot de woorden 'go kiwi' en wij hadden het bekende varen teken op onze wang. We zijn naar het stadium gelopen en de sfeer was super. We hadden goede plekken en de wedstrijd was leuk om naar te kijken. Ook deden ze uiteraard de haka. Nieuw Zeeland heeft gewonnen waarna we terug naar de bar zijn gegaan om dit verder te vieren daarna zijn we naar een karaokebar geweest waar we met ze allen een nummer hebben gezongen. Daarna zijn we nog naar een club geweest welke leuk was. Het uitgaan hier doet me denken aan Manchester, te korte/strakke rokjes/jurkjes met hoge hakken, wat altijd een apart beeld blijft. In Wellington stap ik uit de bus met Maud en Julia dus dat het laat is geworden maakt voor ons niet uit maar voor de rest die de volgende ochtend vroeg op moeten zal het een tegenvaller zijn geweest. Het is lekker om hier even langer te blijven omdat alles zo snel gaat en er zo veel indrukken zijn! Ook ga ik met deze meiden de Abel tasman great walk in 3 dagen doen (en stukje doen we niet naar doen we met de boot) welke we staten op 19 nov dus de voorbereidingen kunnen we ook hier doen